زمین‌ها از نظر کندن و جا به جا کردن (از دید اجرایی) به پنج دسته تقسیم می‌شوند که خصوصیات آن‌ها به شرح زیر می‌باشد:
1- زمین بیلی:
روش کندن: با بیل به راحتی برداشته می‌شود، و نیاز به کندن ندارد.
ویژگی: این زمین شامل ماسه، شن و خرده سنگ است و چون مواد چسباننده مانند لای و خاک رس در آن نیست، بدیهی است که زمین فاقد چسبندگی است.
2- زمین پابیلی:
روش کندن: با بیل و فشار پا کنده می‌شود، و نیاز به کندن با کلنگ ندارد.
ویژگی: شن و ماسه ی خاک دار مسیل‌ها و زمین‌های زراعی شامل این دسته می‌باشند.
3- زمین کلنگی:
روش کندن: با کلنگ کنده می‌شود.
ویژگی: در صورتی که در زمین کلنگی خاکبرداری شود، پس از بارندگی بدنهی باید آن بصورت عمودی باقی بماند. (بدنهی آن ریزش نکند.) و چسبندگی دانه‌های آن به‌یک دیگر، از زمین پابیلی بیش تر می‌باشد، بنابراین این زمین‌ها قابلیت ساختمان سازی دارند.
4- زمین دج:
روش کندن: بستگی به سختی که دارند، با کلنگ، پتک یا کمپرسور کنده می‌شوند.
ویژگی: در صورتی که در زمین دج، خاکبرداری شود، پس از بارندگی بدنهی آن باید به صورت عمودی باقی بماند.
نکته: زمین‌های دج، از انواع زمین‌های شن بوم هستند که دانه‌های آن به‌یک دیگر چسبیده اند.
5- زمین سنگی:
روش کندن: کندن این زمین‌ها با دیلم، پتک ، کمپرسور و گاهی اوقات، با مواد منفجره امکان پذیر است.
ویژگی: این زمین‌ها بر حسب جنس سنگ و بزرگی سنگ‌ها، به چهار دسته زمین سست، نیمه سخت، سخت و خیلی سخت تقسیم می‌شوند، و قابلیت ساختمان سازی دارند.
منبع:
آشنایی با رشته‌ی رشته‌ی صنایع دستی (فرش)
معرفی اپلیکیشن‌های جدید شاخه‌ی فنی و حرفه‌ای